男はつらいよ
28年間の日本の発展も見ながら48作を見ました。何回か涙が出てきましたし美人の女優さんたちに惚れながら・・・バレンタインデーに、一人酒飲みながら、朝仕事早いのに終わりまでみてしまいました・・・何というか感動しましたし、人生の勉強にもなったと思います。
1969-1997 оны хооронд 28 жилийн хугацаанд хийгдсэн 48 анги киноны сүүлийн ангийг хундага сархадтай, нүд чийглэг байдалтайгаар үзэж дуусгав... Жүжигчин бүсгүйчүүдэд хэдэн ч удаа дурлав даа... Маргааш өглөө эрт ажилтай байж... гэхдээ харамсахгүй байна өө. Миний хувьд үнэхээр гайхалтай сонгодог бүтээл. Кино гэж, видео бичлэг гэж ямар гайхалтай юм бэ... Хүний амьдрал гэх мэт...
今のこの感情をいつまでも覚えて置きたい、忘れたくない、いつまでもおもいだしたいな・・・なんか生きていてよかったという感じだね。ただの映画がこんなにも強く感動させるなんて今までは考えてもいなかったと思います。人生って短くて素晴らしいもんだね・・・色々考えながらここで一人の男が将来の自分も読んで只今の気持ちを思い出したらいいなと思って書いて置きます。
Зарим мэдрэмжийг мартахгүй, хадгалж үлдээгээд ирээдүйд дахин, дахин яг одоогийн энэ мэдрэмжийг санаж, эрэгцүүлж дурсаж, дахин мэдрэх юмсан гэж бодогдох үе бас байх...
.jpg)
